Weinig mensen zien ieder jaar zó veel van de Vierdaagse als Hendrik-Jan Derksen, de Bekende Nijmegenaar die zich sinds kort nachtburgemeester van de stad mag noemen. Hij begon als technicus bij Doornroosje, heette nieuwe Nederlanders welkom met de Facebookpagina Welcome to Nijmegen én speelde met verschillende projecten meer dan twintig keer op Valkhof. Dit jaar is de voormalig Nijmegenaar van het Jaar ambassadeur van het festival.
Hendrik-Jan zit op het terras van de Blonde Pater, tien minuten lopen vanaf het Valkhofpark. De lente lijkt eindelijk echt begonnen, maar toch zal de Nijmeegse nachtburgemeester de komende dagen waarschijnlijk grotendeels binnen doorbrengen. Hij zit in de selectiecommissie van de Popronde, dat Nijmegen zijn thuisbasis noemt, en moet voor het eind van de week zijn oordeel vellen over een flink aantal jonge Nederlandse acts. “Ik doe alle genres die andere mensen niet willen doen”, vertelt hij. “Dat zijn er best wel wat.”
Naast zijn nachtburgemeesterschap is Hendrik-Jan betrokken bij concepten en collectieven als Yallah! Yallah!, De Tropen en Rimini Rimmers. Hij is of was betrokken bij de programmering van festivals als Down The Rabbit Hole en Zwarte Cross en heeft ook nog een “baan-baan.” Derksen is programmaleider van een onderwijs- en innovatieagenda in Nijmegen, Ieder Talent Telt. “Ik heb besloten om niet alleen maar met muziek bezig te zijn, want dan wordt het werk en vind ik er niet zoveel meer aan.”
Pfoe, en dan dus ook nog nachtburgemeester. Waar bestaat je takenpakket bij die functie uit?
“Samen met zeven nachtwethouders organiseer ik allerlei activiteiten om de Nijmeegse nacht te promoten en te ondersteunen, zowel lokaal als landelijk. We organiseren bijvoorbeeld ook het Grootsch Nijmeegs Dance Overleg, waarin we met allerlei partijen af proberen te stemmen wie wat doet en samenwerkingen op proberen te starten, bijvoorbeeld rondom de Nachtvierdaagse. We organiseren dingen die iets toevoegen aan het nachtleven. Dat heeft niet alleen te maken met muziek, maar ook met zwerfjongeren die hier ’s nachts zijn of met mensen die in de nacht werken. Dan zetten we bijvoorbeeld nachtverplegers in het zonnetje, want hun werk is echt heavy. Daarnaast proberen we broedplaatsen te creëren die een goede voedingsbodem voor nieuw talent vormen.”
Naast nieuw talent hecht je veel waarde aan nieuwe Nederlanders. In 2015 richtte je Welcome To Nijmegen op en werd je inzet bekroond met een benoeming tot Nijmegenaar van het Jaar. Hoe betrek je nieuwe Nederlanders bij de nacht?
“Dat is iets waar we druk mee bezig zijn. In Lent zat tot voor kort een groep jongens uit Eritrea, die hebben we gekoppeld aan Festival op ’t Eiland en Valkhof, zodat ze daar mee konden werken. Met Yallah! Yallah! proberen we het netwerk van nieuwkomers ook te vergroten, de drempel te verlagen om deel te nemen aan popcultuur.”
In Rotterdam hebben nieuwe initiatieven in de nacht het de laatste tijd moeilijk. Hoe is het in Nijmegen met de nacht gesteld?
“We hebben hier een hele inclusieve scene. Iedereen gaat naar elkaars feestjes toe. Mensen van The Tribe kunnen ook naar Urban Chocolade en dat gebeurt ook. Je spreekt elkaar dan vaker, hoort waar iedereen mee bezig is en wat mensen nodig hebben. We hebben ook al heel lang goede programmeurs, met Darko (Esser, red.) op dance en Robert (Meijerink, red.) en Jonatan (Brand, red.) die zich bezighouden met allerlei genres die daar raakvlakken mee hebben. Doornroosje draagt ook steeds meer zorg voor de broedplaatsen waar doorgroei plaats kan vinden.”
En hoe zie je dat tijdens de Vierdaagse terug op Valkhof?
“De Tuin heeft elke avond een andere lokale danceclub over de vloer. En beneden aan de Voerweg heb je vaak combinaties van live dance en dj’s, waarbij vaak locals als Couture betrokken worden. Zo’n volle dansvloer op Valkhof, dat is voor hen hét moment om te shinen en zichzelf te promoten.”
Zelf heb je sinds 1997 meer dan twintig keer op het festival gestaan, onder meer met Slowpoke, Scrambled, De Tropen, Yallah Yallah en Rimini Rimmers. Zijn er jaren die je je nog extra goed herinnerd?
“Ik weet nog dat er een jaar was waarin we met Scrambled, een elektro-act waarmee we eigen avonden hadden in Roosje, al een gig hadden gespeeld op de zaterdag. Toen werden we plots gebeld: De Staat viel uit en de organisatie wilde graag dat we in hun plaats zouden spelen. Een ander jaar speelden we tijdens een enorme stormbui op de Voerweg. Het hele terrein stond nog vol. Ik had een paar tracks gekregen van bevriende dj’s die eigenlijk nooit meer uitgebracht zijn, maar die waren zo dik en zo vet dat niemand weg ging, terwijl het regelde als een dolle.”
“Een jaar of vijf geleden speelden we met De Tropen op mijn verjaardag. Toen had iemand van de organisatie tegen me gezegd dat ik wel wat mensen op het podium mocht vragen. Binnen no time stond natuurlijk het hele podium vol en ging iedereen helemaal uit z’n dak. Stond plots het podium op inzakken! Ik kreeg natuurlijk enorm op m’n flikker, maar daar ben ik wel aan gewend.”
Gaan er vaker dat soort dingen mis?
“Nou, ik weet nog dat ik een keer op de Mainstage draaide. Dat is lang geleden, het zal rond 2003 zijn geweest. Toen werd Matrixx nog onder de brug gehouden. Daar waren rellen uitgebroken en de politie was druk bezig mensen op te pakken. Mensen begonnen langs de wal omhoog naar het park te klimmen, dus toen moest het hele festival op last van de politie ontruimd worden en lag alles ineens stil.”
Kortom: genoeg te beleven tijdens de Vierdaagse. Waar ben je die week nog meer te vinden?
“Eigenlijk overal wel, want ik draai op veel verschillende plekken. Ik weet nog dat ik tijdens één Vierdaagse weleens 24 keer draaide. Ik vind Festival op ’t Eiland leuk en vind de Smaakmarkt een mooie toevoeging. De Kaaij heeft een fraai programma, maar dat vind ik echt te druk. Verder pik ik van alles mee: een avond Nederlandse schlagers of jazz en funk in Otis Park. En donderdag altijd Kees van Hondt, dat is hier echt een ding. Dan moet de politie het park afsluiten, omdat mensen anders alle bomen meeslepen naar Plein ’44.”
Wat heeft in al die jaren Valkhof de meeste indruk op je gemaakt?
“De eerste paar keer De Staat had echt veel impact, ook omdat het een Nijmeegse band is natuurlijk. Vorig jaar vond ik Shaking Godspeed heel goed. En beneden bij de Voerweg dus vooral de crossovers die Robert daar neerzet. Dengue Dengue Dengue werkte daar bijvoorbeeld heel goed. Maar het festival bestaat al zo lang dat het ook verschillende fases heeft gekend qua programmering. Zo hadden we een keer Shaggie, die had toen net zijn wereldhits gescoord en op de een of andere manier had de toenmalige programmeur hem op weten te snorren. Stond er ineens een wereldster op het festival.”
“Dat was een heel andere periode, want er werd niet zoals nu ingestoken op vernieuwende muziek. Het was meer een onderdeel van de Vierdaagse, nu is het echt een festival op zich. Die periodes hebben allemaal hun impact. En natuurlijk zijn er dan altijd mensen die piepen, want het festival is ook een soort reünie voor mensen die hier dertig jaar geleden studeerden. Toen was het festival heel anders. ‘Ik ken helemaal niks’, zeggen ze dan. Ik vind dat alleen maar mooi, want dan heb je nog iets te ontdekken. Ik neem graag een kijkje op ieder stuk van het terrein, desnoods in m’n eentje. Zelfs bij de dingen die ik helemaal niet ken. Dat eigenwijze is denk ik het Nijmeegse dat je ook in het festival terugziet.”
Bekijk het programma voor Valkhof 2019 hier.
Voor het originele artikel van Valkhof Festival en nog veel meer leuke nieuwtjes, klik!